As bicicletas son para o verán e o teatro tamén

Xa nos lembraron os rapaces e rapazas de 1º da ESO co seu “A vila é puro teatro” que as bicis son para o verán. Pero o teatro tamén, por suposto.

Aquí vos queda a curtametraxe á que aludimos no título da entrada e que foi realizada polo alumnado de 1º da ESO no obradoiro de teatro organizado pola biblioteca e impartido polo grupo que desenvolve o festival das Brétemas. Fixeron un estupendo traballo. Aquí queda o noso agradecemento para eles e tamén o desexo de que este proxecto que comezaron connosco vaia adiante. Deixamos aquí ligazón á páxina que os “bretemosos” crearon para explicar e amosar o traballo realizado.

E no verán máis teatro. Aquí quedan algúns festivais de teatro aos que podedes asistir:

Festival de teatro cómico e festivo de Cangas

Mostra de teatro de Ribadavia

(A imaxe está tomada da páxina oficila da Mostra)

Festival de Teatro clásico de Almagro

En Almagro representaranse duas das obra que lemos: Entremeses de Cervante e Fuenteovejuna, de Lope de Vega.

Imaxe da representación de Fuenteovejuna, extraída de aquí.

Festival Internacional de teatro clásico de Mérida

E se preferides ver teatro nuha sala achegádevos á Sala Ingrávida do Porriño e gravitade moito.

Sexa como sexa e onde sexa… longa vida ao teatro!!

“Qué extraordinario invento nos dejaron los griegos: un arte en el cual unos ciudadanos ponen en pie unas ficciones que permiten a otros reflexionar sobre sus propias vidas, sobre lo que viven o sobre lo que querrán vivir”*

Juan Mayorga

É a segunda vez que cito a Mayorga nestas entradas teatrais. Pero é unha referencia obrigada. Non se pode falar de teatro e non nomear a Mayorga.

* Cita que aparece na contracuberta do libro Teatro 1989-2014 de Juan Mayorga. Está publicado por Ediciones La Uña Rota (editorial que sempre ofrece cousas interesantes)

Se fose…

Na derradeira xuntanza deste curso lembramos as nosas lecturas e xogamos ao se fose… cos libros de teatro que lemos. Aquí van os resultados do noso xogo.

Os lectores cos libros

Manzanas rojas

Se fose un xoguete sería unha bóla

Se fose un moble sería unha cadeira.

Se fose un utensilio sería un pau.

Se fose un lugar sería un patio

Se fose un sonido sería bum

                                                                        Comedia da ola, de Plauto

Se fose un xoguete sería unha oliña de xoguete.

Se fose un moble sería un forno.

Se fose un utensilio sería un coitelo ou moedas.

Se fose un lugar sería un buraco nunha cociña.

Se fose un son sería chin, chin, chin ou o ruidiño que fan as moedas ao caer.

Moito ruído e poucas noces, de William Shakespeare

Se fose un xoguete sería un crebanoces coa forma dun soldadiño de chumbo.

Se fose un moble sería unha bodega.

Se fose un utensilio sería unha máscara.

Se fose un lugar sería un campo no verán con verbena.

Se fose un son sería o que deixan os zapatos de tacón.

Mesmos lectores, mesmos libros, outra pose

Entremeses de Cervantes

Se fose un xoguete sería un teatriño de guiñol.

Se fose un moble seria un armario.

Se fose un utensilio sería unha fregona.

Se fose un lugar sería unha igrexa nunha rúa.

Se fose un son sería o das campás.

Foto da Cueva de Salamanca que tomou Isaac ao seu paso por Salamanca na excursión de 4º

 

Fuenteovejuna, de Lope de Vega

Se fose un xoguete sería un globo de auga.

Se fose un moble sería unha arca de madeira.

Se fose un utensilio sería unha tesoiras para trasquilar as ovellas.

Se fose un lugar sería unha vila de Castela.

Se fose un son sería: “Todos a unha, Fuenteovejuna!”

Casa de bonecas, de Ibsen

Se fose un xoguete sería unha boneca.

Se fose un moble sería un xoieiro.

Se fose un utensilio sería unha árbore de Nadal ou un buzón.

Se fose un lugar sería o salón dunha casa.

Se un son sería o dun ballet (non sabemos cal!)

A fiestra valdeira, de Rafael Dieste

Se fose un xoguete sería unha barquiña pequena.

Se fose un moble sería un cabalete para pintar.

Se fose un utensilio sería un pincel.

Se fose un lugar sería o mar (visto desde unha ventá).

Se fose un son sería o das ondas do mar.

Tres sombreros de copa, Miguel Mihura

Se fose un xogute sería unha carraca.

Se fose un moble sería unha cama.

Se fose un utensilio sería un teléfono.

Se fose un lugar sería un escenario.

Se fose un son  sería a música dunha trompeta (ou a dun ukelele).

Comedia bífida, Núñez Singala

Se fose un xoguete sería unha cartolina.

Se fose un moble sería unha tribuna dun xuíz.

Se fose un utensilio sería un martelo.

Se fose un lugar sería o inframundo.

Se fose un son sería o golpe do martelo dun xuíz ou o bater de ás dun anxo.

Cabelo de anxo e Anxos de garda

Na derradeira sesión do club de lectura 2014-15 comentamos, como sabedes, Comedia bífida. Como ía de anxos fixemos un pastel de cabelo de anxo. As dúas cousas (comedia e pastel) gustaron moito.

Queda no padal un bo sabor para o verán!

 

A comedia e o cabelo de anxo

E como estamos cos anxos recomendamos Anxos de garda, de Anxos Sumai.

Anxos Sumai xa ve nos andeis das librerías os artigos que escribiu para a rede. Co mesmo título que a sección que a escritora ten na edición da fin de semana de Culturagalega.org, “Anxos de garda”, a editorial A Nosa Terra recompilou os artigos publicados na rede entre setembro de 2002 e abril de 2003 e editou este libro co que inaugura a colección Central Literaria. En “Anxos da garda” a escritora fai un relato en formato de diario de experiencias vividas apegado á actualidade das datas en que foi escrito incluíndo reflexións persoais e situacións que, sendo íntimas, son moi universais. (Información que aparece aquí)

Que no verán (e sempre) teñades sempre un anxo de garda nas vosas lecturas!

Las soledades de Babel

E se falamos de Babel referencia obrigada é Las soledades de Babel, de Mario Benedetti. Podería ser unha boa lectura estival.

Aquí queda a recomendación e un poema: