Outra recomendación 2×1.

Esta recomendación de 2x 1, atópase así en Círculo de lectores.  Trátase de “Los Corruptores” de Jorge Zepeda Patterson e “Las reputaciones” de Juan Gabriel Vásquez.

Da primeira deixámosvos o anuncio de Planeta de Libros México:

 

Corrupción, intrigas políticas, asasinatos, narcos…pero tamén unha amistade de tres personaxes que perdura a través dos anos, aínda que a trama central se desenvolve entre un martes 19 de novembro ás 5 p.m. e un venres 6 de decembro. Un lapsus de tempo de nin siquera un mes, pero no que moitas vidas cambian para sempre e outras vense truncadas.

Unha historia que pode parecer inverosímil, pero según di o autor na súa nota final “la trama se queda corta con respecto a lo que realmente sucede en las esferas del poder en México y, para el caso, en cualquier otro país” , tamén di na mesma nota: “Y es que, en efecto, la política real suele ser inverosímil”

Recomendable se vos gusta a novela negra e a actualidade novelada nunha prosa rica, irónica e fácil de ler.

Jorge Zepeda Patterson, o autor, é un analista e periodista mexicano, que escribíu varios libros e neste básase en datos da súa experiencia periodística.

E de México imos a Colombia con “Las reputaciones” , a nova novela do que foi premio Alfaguara  2011 con “El ruido de las cosas al caer”: Juan Gabriel Vásquez

(Procedencia da imaxe)

Nesta novela curta é importante non só o que se nos amosa explicitamente no presente do protagonista, senón tamén o que se nos presenta de xeito implícito no pasado. A importancia da memoria ou da desmemoria, unha obra que nos leva a unha serie de reflexións mentras nos paseamos pola vida do protagonista, un caricaturista político que chegou a ter unha influencia vital na vida política do país.

Advertisement

“La lección de August”. R.J. Palacio.

Outra recomendación publicada por  Nube de Tinta: “La lección de August” de R. J. Palacio. Desde que se publicou, xa en febreiro do 2012, convertiuse nun éxito de ventas.

 

Aínda que de entrada pode non chamar moito a atencion, a historia céntrase na vida de August durante un curso, e este non é un curso calquera, porque August tampouco  é un neno calquera.

É a primeira vez que asiste a unha escola, aínda que xa comeza 5º de primaria. Os seus problemas físicos impedíronlle facer unha vida coma a de calquera outro neno.

A historia está narrada desde o punto de vista do protagonista, August, e máis diferentes personaxes. Unha emotiva historia da relación entre compañeiros, irmáns, amigos, familia… desde a perspectiva dunha persoa que ten que enfrontarse día a día co feito de ser “diferente” e tamén das persoas que se relacionan con ese neno “diferente”, unha lección que todos deberiamos aprender antes de comezar calquera curso. Por iso pode ser unha boa lectura de verán,  porque durante o curso todos nos atopamos en algún momento con persoas dalgún xeito diferentes, e incluso nós podemos ser persoas “diferentes”.

Se queredes agardar a setembro para lela, tedes o libro na biblioteca.

Dous por un

E desta vez si que incluímos un par de lecturas desas que vos poden acompañar nun momento de espera nunha estación, na terraciña onde agardades a un amigo pouco puntual ou en calquera momento.

Son relatos breves, que na primeira recomendación convén ler sucesivamente, según nos recomenda o autor, no segundo, vós mesmos.

De Fernando León de Aranoa, o director de cine,  temos “Aquí yacen dragones”. Según reza na contraportada da edición de Seix Barral Este libriño de 190 páxinas son “113 pezas narrativas que sorprenden, inquietan e despertan a fantasía grazas a unha prosa que descubre a Fernando León de Aranoa coma un dos escritores máis elegantes da literatura contemporánea recente.”

Comeza cun aviso a lectores que nos indica o xeito de lelo, que vos dicía antes e logo continúan os pequenos relatos sobre cousas moi cotidianas que desborda imaxinación.

Tanto esta coma a seguinte recomendación non sei se poderían encadrarse nunha definición coma “o absurdo do cotidiano” ou “a cotidianidade do absurdo” por xogar un pouco coa lingua.

Aquí vos deixamos un vídeo da presentación do libro:

De Santiago Alba Rico temos “Noticias”. Na contracuberta do libro, publicado por Caballo de Troya, dísenos:

“Aunque muchas veces falsa o incompleta, hay incluso demasiada información sobre lo que ocurre. De lo que no ocurre, en cambio, no se ocupa nadie y no sabemos nada, y eso que a menudo lo que no llega a suceder puede ser, si no más real, mucho más verdadero que lo que si ha sucedido”. Aí vos queda iso.

(Picar na imaxe para ver a procedencia)

“La verdad sobre el caso Harry Quebert”. Joël Dicker

Continuando coas nosas “recomendacións estivais”, desta vez vai unha para esas longas tardes de praia.

(Procedencia da imaxe)

Marcus Goldman é un escritor que despois do seu primeiro e apubullante éxito se atopa ante a crise da páxina en branco e vai visitar ó seu mestre e amigo Harry Quebert. Nese momento é cando se descubren no xardín da casa do mestre uns restos que pertencen a unha rapaza de 15 anos desaparecida fai uns 30 anos.

É unha novela longa, de intriga, na que o autor vai xogando co lector facéndolle crer que atopou o culpable e dándolle volta á trama de xeito que todos os personaxes de Aurora, o pequeno pobo onde transcurre a acción, pasan en algún momento por seren os culpables na mente do lector. Pero en realidade só hai un (ou dous?) que o son e moitos outros que gardan segredos que os fan parecer ou crerse eles mesmos culpables.

Non é unha novela para ler no aeroporto ou na estación mentras esperades o avión ou o tren que vos leven ó voso destino de vacacións (se vos engancha a lectura corredes o risco de quedarvos en terra). Son case unhas 700 páxinas de lectura entretida: Unha trama que nos recorda unha nova Lolita, por veces. Unha novela de investigación criminal pouco ortodoxa, outras. Salpicada de reflexións sobre o oficio de escritor, da produción de grandes éxitos no mundo editorial e temas máis xerais coma o efímero da información neste mundo desbordado por ela…

A acción sitúase no ano da elección de Obama coma presidente dos Estados Unidos, pero os feitos investigados remóntanse a 33 anos antes.

Na humilde opinión da que escribe a novela entretén, aínda que un pouco excesiva con respecto ós personaxes e os temas (aparece  incluso o elemento esotérico) e por momentos parece que non facemos máis que dar voltas sobre o mesmo e volvemos ó camiño andado.

De tódolos xeitos foi o libro elixido “mellor libro do ano según os lectores de El País”, no 2013, polo que ou ben resulta certo o que se nos di nas reflexións sobre os fenómenos editoriais ou estamos ante un autor revelación que pode dar moito de si. Joël Dicker, é un xove autor de Xinebra, nacido en 1985, de antecedentes rusos e franceses, que xa levou varios premios, entre eles o Goncourt de Lycéens pola obra que nos ocupa.

Recomendacións estivais

Este ano non pechamos temporalmente por vacacións. En realidade un club de lectura nunca pecha e, por vacacións se cadra faise menos visible, pero ábrese aínda máis. As veces paramos a actividade para asimilar con calma o publicado durante o curso, pois “ars longa, vita brevis”, pero este ano imos abrir unha categoría de “Recomendacións estivais”

A Editorial Nube de tinta , di na súa publicidade que “nace con la vocación de albergar contenidos de ficción, fundamentalmente novelas, cuyo abanico de lectores sea tan amplio como amplio es el placer de la lectura, que desconoce edades y géneros. Nuestro objetivo es ofrecer aquí ese tipo de obras cuya lectura atrae tanto a adolescentes como a adultos, obras con distintos niveles de lectura que apelan por igual a los intereses y sensibilidad de gente muy diversa”.

Desta editorial recomendamos “Bajo la misma estrella”  de John Green.

Novela con protagonistas adolescentes ó final da súa breve vida. Interesante para centrarse no valor do “aquí e agora”, da amistade, do amor, da importancia das lecturas na nosa vida.

A adolescencia e a morte ligadas polo cancro, unha realidade cada vez máis frecuente, desgrazadamente.
Imposible non recordar “Cuarta planta” , dirixida por Antonio Mercero no 2003, ou a máis recente “Pulseras vermellas”.

Os protagonistas teñen personalidades un tanto peculiares o que lle da á obra ese punto irónico e de humor negro. Boa lectura para poñerse na pel dos outros: desmitificadora por un lado, tráxica sen dúbida, pero tamén tenra e sensible. Recomendable se vos gustan as lecturas “como a vida mesma”, na que non sempre os finais son felices.

Tamén está o tema dos soños cumpridos ou non cumpridos, da relación do escritor coa súa historia e incluso cos seus lectores. Hai referencias literarias importantes reais (Sylvia Plath,  Anna Frank) ademais das ficticias, que teñen un peso importante no argumento.

Estas son unha pinceladas sobre a novela, feita de presa e correndo logo de lela. Se a ledes, ou xa a lestes, agardamos os vosos comentarios.  Bo verán e boas lecturas.