Outro director xaponés ao que paga a pena achegarse é Akira Kurosawa.
Merece especial atención Dersu Uzala, el cazador. Ainda que só sexa porque nela se di “el topo es gente”. Un canto á natureza, á vida sen apego (concepción moi xaponesa) na que os animais e as forza do monte, da taiga son superiores ao home. E teñen alma e forza.
Un cachiño da película e unha lección de Dersu:
