Como soa “La gacela”?
Na páxina 28 alguén tararea “The house of New Orleans”, unha cancion folk estadounidense de autor descoñecido. As dúas versións máis famosas foron a do grupo británico “The animals” do 1964 e a de Joan Baez, que é anterior (1959/60).
Tedes a continuación a letra e os vídeos das dúas versions, “The animals” e Joan Baez.
There is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it’s been the ruin of many a poor boy
And God I know I’m one
My mother was a tailor
She sewed my new blue jeans
My father was a gamblin’ man
Down in New Orleans
Now the only thing a gambler needs
Is a suitcase and trunk
And the only time he’s satisfied
Is when he’s on a drunk
Oh mother tell your children
Not to do what I have done
Spend your lives in sin and misery
Na páxina 70, hai unha bocina que soa con música de Beethoven.
De seguro que non eran os acordes de “Para Elisa”
ou os da “Sonata Claro de Luna”
pero igual era a 5ª Sinfonía, que arranca moi forte,
ou poida que a 9ª
E ademais das bocinas que soan clásico, tamén soa moito reggae en “La gacela”. De feito, cando o protagonista chega á granxa, escoita música reggae. Precursor deste estilo musical é Count Ossie. E soa así:
O famosísimo Bob Marley tamén puido ser a banda sonora daquela chegada á granxa.