Mañá teremos xuntanza lectora arredor do libro El niño que vivía con los avestruces de Monica Zak e ilsustrado por Enrique Flores.
A novela está baseada en feitos reais( ainda que, xa se sabe, ao literaturizar pérdese un pouco esa realidade e gáñanse outras cousas) e está ambientada no deserto do Sahara. Se clicades aquí poderedes achegarvos a ese lugar.
Como sabedes é un lugar que ten detrás de si unha historia triste de inxustiza e desarraigo. Para que vaiades vendo como era ese espazo no que habitaba a familia humana de Hadara podedes ler este cómic explicativo de Mauro Entrialgo.
Ou ver este pequeno documental sobre a realidade do pobo saharaui.
Hadara é un rapaz que medra “salvaxe” neste deserto, protexido pala tenrura e cariño dunha familia de avestruces.
( Que sorte ten Hadara!). Non é o único caso de neno salvaxe.
Outros casos coñecidos de nenos que medraron lonxe do que implica a “domesticación social” foron, entre outros, Victor de l´Aveyron en El pequeño salvaje ( Grazas, Rodrigo, polo libro) ou Marcos Rodríguez que se recrea na película Entrelobos. Tamén destaca, na literatura, o caso de Mowgli en El libro de la selva.
Mañá deslizaremos pola suavidade do deserto e desta historia.
A fotografía “Suavidad” é de David Rodríguez Amil e foi tomada no Sáhara. Grazas, profe David!
Club de lectura BiblioTea 
Na mitoloxía romana temos outro exemplo de nenos adoptados por animais. No mito fundacional da cidade de Roma, Rómulo e Remo foron amamantados por unha loba. Mito que ilustra a famosa estatua da loba capitolina.
Sobre o mito e fundación de Roma podedes atopar información nesta páxina:
http://historia-antigua.com/roma/romulo-y-remo/
A imaxe da luperca de Tarragona, tédela no encabezamento do blog de linguas clásicas do Val do Tea.
A típica imaxe da luperca dos museus capitolinos cos nenos debaixo (engadido renacentista á tradicional escultura etrusca) podédela ver na mesma wikipedia.
http://es.wikipedia.org/wiki/Luperca